Thursday, October 11, 2012

After You-- Shibuya Honey Toast

อยู่เฉยๆ ก็อยากกิน Shibuya Honey Toast ของ After You ขึ้นมา

น่าแปลกที่กลับไปเมืองไทยเมื่อเดือนกันยาไม่นึกอยากกิน และไม่เคยอยู่ในลิสต์อาหารที่อยากกินอย่างเนื้อย่าง หรือ หอยลายผัดพริกเผา ทำนองนั้นเลย

แต่วันนี้อยู่เฉยๆ ก็อยากกินขึ้นมาแฮะ จริงๆ ทำขนมปังอบเนยราด maple syrup ก็น่าจะพอได้แฮะ เหมือนมีอุปกรณ์ในเมือครบทุกอย่างแล้ว เห็นทีจะต้องไปลองซื้อ Texas Toast มาลองทำดู

ควบคุมน้ำหนักทีไร อาการอยากขนมจะตามมาทันที >____<

ตอนนี้ออกกำลังกายจริงจังมาสองอาทิตย์ละ กล้ามแขนเริ่มขึ้น สู้เค้าต่อไป เพื่อแขนเฟิร์มๆ

Credit: google image link

Tuesday, October 9, 2012

ตอนที่ 2.3 ไม่เคยก็เคย กินแบบใต้ๆ สไตล์ นิวออลีนส์

New Orleans

เกิดมาเคยได้ยิน แต่ ปีกไก่นิวออลีนส์ ที่ขายที่พิซซ่าฮัท...



รู้ว่า Popeye มาจากนิวออลีนส์ เลยคิดว่าถ้ามานิวออลีนส์จะต้องมาชิมไก่ทอดให้ได้!



New Orleans เป็นเมืองใหญ่เมืองหนึ่งในรัฐ Louisiana คนที่นี่เรียกย่อๆกันว่า NOLA (โนลา) มาจาก New Orleans, LA (ชื่อย่อรัฐ) ชื่อรัฐมีคำว่า หลุยส์ ก็น่าจะเป็นไกด์เล็กๆแล้วเนอะ ว่ารัฐนี้ได้อิทธิพลจากฝรั่งเศส ตั้งแต่สมัยพระเจ้าหลุยส์ที่สิบสี่เลยล่ะ

น่าแปลกที่เมืองนิวออลีนส์ดูเหมือนจะดังที่สุดสำหรับรัฐนี้ นักท่องเที่ยวก็มาเยอะที่สุด แต่ไม่ยักกะเป็นเมืองหลวง เมืองหลวงจริงๆคือ Baton Rouge ซึ่งแต่เดิมนิวออลีนส์ก็เป็นเมืองหลวง เมืองหลักล่ะ แต่ด้วยความที่เมืองโดนเฮอร์ริเคนกระหน่ำบ่อยมาก ก็เลยย้ายฐานราชการมาที่ Baton Rouge ซึ่งอยู่ประมาณ 40 นาทีจากเมืองนิวออลีนส์

ความพิเศษของนิวออลีนส์คือ เมืองทั้งเมืองมีกลิ่นอายฝรั่งเศสจ๋า เพราะได้รับอิทธิพลจากสถาปัตยกรรมแนวฝรั่งเศส ตามถนนหนทาง ก็จะมีรูป French Fleur-de-Lis  ที่เป็นสัญลักษณ์หลุยส์ เห็นได้ตามธง ตามเสาถนน ตามป้ายบอกทางต่างๆ


เราไปนิวออลีนส์สองครั้งด้วยกัน ครั้งแรกไปทำกิจกรรมอาสาสมัคร ช่วยสร้างบ้านให้ผู้ประสบภัยจากพายุแคทรีน่า เมื่อปี 2005 โน่นแน่ะ คราวนั้นไปประมาณ 5 วัน ก็ได้เที่ยว highlights หลักๆ รวมถึงทัวร์จระเข้ ที่เป็นสัตว์ขึ้นชื่อของเมืองนี้ อีกครั้งก็ไปหาเพื่อนที่ Baton Rouge แล้วก็เข้าไป day trip ในเมือง ก็เลยเรียกว่าเที่ยวแบบ (เผินๆ) แต่ก็ค่อนข้าวทั่วแล้วแหละ

นิวออลีนส์กับจระเข้ 

มานิวออลีนส์ไม่ได้ทัวร์จระเข้ และไม่ได้กินเนื้อจระเข้ ก็เรียกว่ามาไม่ถึงนิวออลีนส์

ถามว่าทำไม จระเข้เยอะ? เนื่องจากนิวออลีนส์เป็นเมืองที่มีลักษณะเป็นถ้วย คือทรุดตรงกลาง (เหมือนสงขลา) เวลามีพายุ น้ำทะเล น้ำหนุนจากแม่น้ำ Mississippi ก็จะมาเข้าสะสมจมที่ถ้วยใบใหญ่ใบนี้ นานๆเข้า ก็กลายเป็นอ่างทะเลสาบขนาดใหญ่ ที่เรียกว่า "Swamp" หรือหนองน้ำ ที่เต็มไปด้วยสิงห์สาราสัตว์ ทั้งแมลง ยุง จระเข้ แต่จระเข้ที่นี่ไม่เหมือนบ้านเราอะ บ้านเราเรียกว่า Crocodile แต่ที่นี่จะเป็น Alligator

google มา เค้าบอกว่า Alligator จะพบได้แค่ฝั่ง south east ของอเมริกา (คือแถบนิวออลีนส์เนี่ยแหละ) และบางส่วนในเมืองจีนเท่านั้น ในขณะที่ Crocodile จะพบได้ทั่วไป จุดเด่นของ Alligator ที่ต่างจาก crocodile ก็คือ เวลาที่ Alli ปิดปากจะปิดสนิท แต่ Croc จะมีฟันยื่นๆ ออกมา (น่ากลัววว)

ที่นี่มีเยอะ ก็เลยมีทัวร์แบบล่องเรือดู alligator เยอะแยะเลย  ที่สำคัญ Alli ที่นี่ชอบกินมาร์ชเมลโลด้วยแหละ เวลาไปทัวร์ล่องเรือ ไกด์ก็จะบรรยายไป จระเข้ก็จะว่ายสืบๆเข้ามา แล้วเราก็จะโยนมาร์ชเมลโลให้มันกิน ถามไกด์ เค้าบอกว่าจริงๆมันก็กินทุกอย่างอะแหละ ตั้งแต่เนื้อไก่ดิบๆ จนขนมอะไรก็ตาม แต่ที่นิยมให้มาร์ชเมลโล เพราะเค้าบอกกันว่าจระเข้มันตาไม่ค่อยดี ให้มาร์ชเมลโลมันก็ลอยๆ ในน้ำ จระเข้จะได้ว่ายมากิน แล้วก็โชว์แขกไปในตัวด้วย

พอเสร็จจากทัวร์ก็ต้องเรื่องของกิน

มานิวออลีนส์ ถ้าไม่ได้มากิน Cafe Du Monde ถือว่ามาไม่ถึงนิวออลีนส์!!!

คาเฟ่นี้เป็นแนวฝรั่งเศส อารมณ์นั่งจิบกาแฟ ฟังเพลงแจ๊ซ ของชื่อดังที่นี่ก็คือ โดนัทฝรั่งเศส จริงๆรสชาติก็คล้ายๆ ปาท่องโก๋แบบหวานบ้านเรา แต่มันจะไม่หวาน แล้วโรยด้วยน้ำตาลไอซิ่งแทน จิบกับกาแฟลาเต้ร้อนๆ ฟินสุดๆ สไตล์ที่โดดเด่นคือ พนักงานที่ร้าน ทั้งชายหญิงจะใส่เสื้อเชิ้ตขาว ผูกหูกระต่าย (ดูผู้ดีอย่างที่สุด) แล้วจะไม่รับบัตรเครดิต พนักงานจะรับเงินสดจากเรา แล้วเอาไปทอนที่แคชเชียร์

ร้านเต็มตลอดเวลา แย่งกันกิน แย่งกันนั่งเหลือเกิน ดังถึงขนาดมีขายสูตร ขายแป้งไว้ให้เอากลับไปทำกินเองที่บ้านด้วย ^^" แต่สำหรับเรา กินไปครั้งสองครั้งก็โอเคอะ ชอบปาท่องโก๋จิ้มนมข้นบ้านเรามากกว่า 5555



มานิวออลีนส์ ถ้าไม่ได้มาลิ้มลอง ไก่ทอดสไตล์นิวออลีนส์ ก็ถือว่ามาไม่ถึงนิวออลีนส์!!!

ตอนมาครั้งแรก หาป๊อปอายใหญ่เลย คิดว่าน่าจะมีให้เห็นทั่วไป (แนวว่าไป แคนตัคกี้ ต้องเห็นแต่ KFC ไป San Francisco ต้องเจอ Swensens ) ซึ่งถือเป็น "ความเชื่อที่ผิดๆ" เพราะในนิวออลีนส์เอง แทบไม่มีร้านแฟรนส์ไชส์ไก่ทอดมากอย่างที่คิดเลย เอาเข้าจริง ถ้ามาให้ถึง ก็ต้องไปลองร้านไก่ทอดเจ้าเด็ด แบบ homemade เนี่ยแหละ ซึ่งมีอยู่หลายร้านมากกกกกกก

ไก่ทอดนิวออลีนส์แต่ละร้านก็จะสไตล์ไม่เหมือนกัน บางทีก็นุ่ม บางที่ก็กรอบ น้ำมันไก่กัดเข้าไปไหลเยิ้ม
ไปนิวออลีนส์สองครั้ง ก็มีโอกาสได้ลองประมาณ 4 ร้าน ก็ไม่ผิดหวังซักร้านเลย กินแล้วน้ำตาไหล T__T


มานิวออลีนส์ ถ้าไม่ได้มาลิ้มลอง Cajun Food ก็ถือว่ามาไม่ถึงนิวออลีนส์!!!

อาหารของที่นี่ก็จัดว่าใต้ แต่ในทำนองเดียวกันก็จัดว่ามีลักษณะพิเศษ ที่โดดเด่นและจำเพาะเจาะจงกว่ามาก ถ้าพูดถึงอาหารที่มานิวออลีนส์แล้วต้องกิน นอกจากเนื้อจระเข้ เปิปพิสดาร (เนื้อกระต่าย ตับกระต่าย ฯลฯ) ก็เห็นทีจะต้องเป็นอาหาร Cajun เนี่ยแหละ เค้าบอกว่า Cajun ซึ่งคน Cajun ก็เป็นพวก Acadian อพยพมาจากแคนาดา ได้อิทธิพลมาจากฝรั่งเศส แล้วมาผสมกับคน Native American พื้นถิ่นออกมาเป็นอาหารจำเพาะ (งงมะ??)

มาดูหน้าตาอาหารกัน
1) broiled crawfish  หน้าตามันเหมือนกุ้งมังกรแบบย่อขนาด เห็นเผินๆก็คล้าย Lobster แต่จุดแรกที่ไม่ใช่เลย คือ Crawfish มันจับได้ตามหนองบึงเท่านั้น ออกจะเหม็นเดินหน่อยๆ ด้วยซ้ำ แกะเปลือกแกะกระดองออก (เหมือนเวลากินกุ้ง) ก็จะเหลือเนื้อเหมือนเนื้อกุ้งกุลาดำเล็กๆ เท่านั้น ส่วนหัวมันก็มีมันส้มๆ เหมือนกุ้งแม่น้ำบ้านเรา (แต่น้อย และไม่ค่อยมัน)  วิธีกินยอดฮิตที่นี่ก็มีสองอย่าง คือเอาไปลวกกับพวกเครื่องเทศ กินกันร้อนๆ จิ้มซอสพริก หรือไม่ก็เอาไปทำซุปข้นๆ เรียกว่า Crawfish Souffle  ส่วนตามร้านอาหารเช้าก็อาจจะเอาไปผสมกับ omelet บ้างไรบ้าง สำหรับเราที่ไม่ค่อยกินสัตว์น้ำจืด เราว่ามันเหม็นดินอะ ยกเว้นว่าไปร้านดังๆ ทำสดๆ ก็จะอร่อยอยู่บ้าง แต่โดยรวม ชอบกินกุ้งมากกว่า
2)  Dirty Rice ชื่อนี่น่ากินเหลือเกิ๊นนนนนน ชื่อมันก็บอกเนอะ ว่าข้าวออกมาคงดูสกปรกๆ ซึ่งก็จริงอย่างที่ว่า  มันเป็นการเอาเครื่องเทศสไตล์ Cajun คลุกกับเนื้อบดบ้าง ไส้กรอกบ้าง คลุกไปกับข้าว คลุกๆกันเข้าไป จะหนึบๆเหนียวๆ แต่อร่อยอย่าบอกใคร
3) Jambalaya  ชอบชื่อมันมากเลยยย เวลาอ่านแล้วรู้สึกสนุกอยากเต้น (เกี่ยวมั้ย) ก็อ่านตรงตัวว่า จัมบาลาย่า นั่นแหละ จริงๆ เราว่ามันก็คล้าย Dirty Rice อยู่นะ ในแง่คลุกๆ รวมๆ แต่ว่า Jambalaya มักจะไม่มีเนื้อบดที่ชัดเจน ดูไม่เละมาก ออกไปแนวข้าวผัดมากกว่า แล้วก็ใส่พวกมะเขือเทศเข้าไปด้วย เลยให้รสออกเปรี้ยวๆ หวานๆ เค็มๆ มักจะคลุกกินกับไส้กรอก แล้วก็กุ้ง หรือซีฟู้ดส์ต่างๆ


3) Seafood Gumbo  นี่ก็เป็นอีกเมนูที่ชอบพูดชื่อมัน กัมโบ้ กัมโบ้ คล้ายแบงค์กาโม่ หรือบ๊ะโปว์ (ไม่เกี่ยวกันซักนิด)  กัมโบ้ จะออกแนวแกงกระหรี่ญี่ปุ่น แต่ว่าก็ไม่ใช่กลิ่นกะหรี่นำ มันเป็นเครื่องเทศสไตล์ Cajun อะนะ แต่แน่นอนว่ามีขมิ้นเป็นส่วนผสมหลัก แล้วก็พวกผงหอมใหญ่ ผงกระเทียม มักจะเอามาทำเป็นซุปข้นๆ หนึบๆ ใส่ไส้กรอกบ้าง ใส่ซีฟูดส์บ้าง เวลากินก็ราดข้าว เหมือนข้าวราดแกง เมนูยอดฮิตของนิวออลีนส์เลยล่ะ


อันนี้รูปอาหารรวมที่ไปกินมา
จะเห็นได้ว่าหน้าตาอาหารแตกต่างจากอาหารใต้ทั่วไปมากพอควร และนี่ล่ะ เป็นเสน่ห์ของการเยือนนิวออลีนส์

ถ้าไม่ใช่เรื่องกิน นิวออลีนส์เป็นเมืองที่ไม่เหมือนอเมริกา แถมเป็นเมืองที่มีเทศกาลพิเศษ madi gras ที่จัดขึ้นทุกปี่ช่วงปลายเดือนมค ถึง กพ เป็นงานใหญ่ระดับประเทศ จองล่วงหน้ากันเป็นปีๆเลยล่ะ

ประวัติที่น่าสนใจ เรื่องที่น่าเที่ยวยังมีอีกมากมายยย ถ้ามีโอกาสก็อยากกลับไปเยือน (และกินไก่ทอด) อีกซักครั้ง :)

ตอนที่ 2.2 ไม่เคยก็เคย กินแบบใต้ๆ

แกงเลียง แกงฮังเล น้ำพริกกุ้งเสียบ   อะม่ายช่ายยย ผิดประเทศนี่เนะ (ทำหน้าแอ๊บแบ๊ว)

ถ้าถามว่ามาใต้ ต้องกินอะไร อะไรที่ต้องลอง ห้ามพลาด รสเด็ด พิมพ์นิยม อาหารจำพวกแรกที่นึกถึงเลย

คือ BBQ !!!  ทั้ง Georgia/ Alabama/ Texas และแทบทุกรัฐ ทางใต้ จะมีบาร์บีคิวสไตล์ที่ค่อนข้างโดดเด่น และแทบทุกที่จะต้องมีร้านบ้านๆ เด็ดๆ ที่ไปถึงต้องลิ้มต้องลอง อารมณ์ไป LA ต้องไปหาอาหารจีนไชน่าทาวน์ว่างั้น

พูดถึงบาร์บีคิว อย่านึกภาพ บาร์บีก้อน ซุคิชิ หรือบาร์บีคิวไม้ละสิบบาทที่รร.เด็ดขาด มันต่างกันอย่างสิ้นเชิง  หากอยากลิ้มรสที่พอได้บ้าง เราว่า Great American's Ribs/ Tony Roma เข้าไปแล้วไปสั่งพวก Ribs หรือเนื้อย่างก็พอถูไถ แต่พวกนี้ก็ยังจัดว่าไม่ใต้แท้ๆ

ใต้แท้ๆ ต้องมีดังนี้
BBQ set ที่เคยไปกินมากับเพื่อน
รูปมันหวานบด (mashed sweet potatoes)


  • ไก่บาร์บีคิว ส่วนใหญ่จะใช้สะโพกติดขาใหญ่ๆ ไม่ก็อกใหญ่ เป็นดุ้นๆ มาย่าง แล้วราดซอสบาร์บีคิว พูดถึงซอสบาร์บีคิว ตอนแรกเคยคิดว่ามีแต่แบบสีน้ำตาลอย่างเดียว จริงๆ พอลงใต้มาแล้ว มีให้เลือกเยอะมว๊ากก ทั้งแบบออกขาว ออกน้ำตาล แนวเผ็ด แนวหวาน ซอสใส เยอะแยะไปหมด
  • หมู Pull pork หมูเส้นบาร์บีคิว คือเอาเนื้อหมุรมควันมายีๆ ปกติก็จะกินเป็นแบบเบอร์เกอร์ก็ได้ หรือกินเป็นจานหลักก็ได้  อร่อยมว๊ากก
  • Ribs ซี่โครงหมู หรือวัว อันนี้ของโปรด ปกติร้านก็จะมีให้เลือกว่า ribs ธรรมดา หรือ Baby ribs (ซี่โครงลูกวัว??!!) ซึ่งเบบี้ชื่อก็บอกว่า เล็กกว่า นุ่มกว่า แต่ก็จะให้ปริมาณน้อยกว่า หรือแพงกว่า ความเด็ดของแต่ละเจ้าก็คือวิธีการ หมัก รมควัน ปิ้งย่าง ให้นุ่ม เนื้อร่อนออกจากกระดูก และยังมีรสชาติซอสบาร์บีคิวที่เข้มข้น ก็ชิมกันไป
  • ข้าวโพดปิ้ง  กินเข้ากันที่สุด
  • Corn Bread เหมือนเป็นมัฟฟิ่น คัพเค้กเล็กๆ นะแต่ทำจากแป้งข้าวโพด นอกจากจะเป็นของที่ไว้กินคู่กับบาร์บีคิวแล้ว ยังถือเป็นอาหารเรียกน้ำย่อยสำหรับร้านอาหารใต้ส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นร้านไก่ทอด หรือร้าน Southern Food ทั่วไป ถ้าไม่เสิร์ฟฟรี ก็จะมีให้สั่งแน่นอน (อันละ$0.5- $1)
  • Coleslaw (เหมือน KFC)  บางร้านก็มี Slaw เป็นแบบใส่น้ำส้มสายชู ให้เลือกเป็นเครื่องเคียงแก้เลี่ยน
  • mashed potato/ Sweet mashed potato ก็เป็นมันบด หรือไม่ก็มันหวานบด ทางใต้ขึ้นชื่อเรื่องการปลูกมันหวาน รสชาติมันจะคล้ายๆมันเทศบ้านเราแต่เป็นสีเหลืองเหมือนฟักทองเลย มันหวานมากกก หวานตามธรรมชาติ เค้าก็จะเอามาบดๆ ผสมเนย เสิร์ฟพร้อมอาหารจานหลักนั่นเอง
  • onion rings บางทีจะซอยเล็กๆ แล้วเอาไปชุบแป้งทอด บางทีก็เน้นใหญ่ แว่นขนาดเท่าหัว มีโรยผงปรุงรสเพิ่มบ้าง โรยพริกไทยบ้าง อร่อยมากกก
  • Chicken wings จริงๆ เมนูนี้ก็ฮิตโดยทั่วไป ถึงไม่ได้เป็นเมนูยอดฮิตในร้านบาร์บีคิว แต่ทุกร้านก็ต้องมีให้สั่งเป็นแนวอาหารเรียกน้ำย่อย กินแกล้มเบียร์ ประมาณนั้น



อร่อยแบบใต้แท้ๆเลย

พูดถึงเรื่องกินแล้วข้อมูลปึ้กมากก เรื่องภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ อะไรไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก แต่เรื่องอาหารอะไรนี่ เยอะะะ 555

ไว้ต่อเรื่องอาหารใต้สุดท้าย คือใต้แบบนิวออลีนส์  ....สไตล์พี่ป๊อปอาย พอคุ้นๆมะ??

ตอนที่ 2.1 ไม่เคยก็เคย กินอยู่แบบชาวใต้

ถึงชื่อประเทศอเมริกาคือ United States แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีการแบ่งแยก

โดยการแบ่งขั้นพื้นฐานก็คือการแบ่งตามภูมิภาค แบ่งแบบใหญ่ๆ ก็ได้เป็นสี่ภูมิภาค คือ The West (ตะวันตก) แบบที่เราได้ยินกันบ่อยๆ เวลาถามกัน ถ้าบอกว่ามาจาก West Side ก็คือพวกฝั่ง California คนไทย และคนเอเชียส่วนใหญ่ก็เกาะขอบซ้ายซะเยอะเนี่ยแหละ


ถ้าบอกว่ามาจากฝั่ง East ก็จะหมายถึงนิวยอร์ค ขอบๆ ไปในแนวแผนที่ด้านขวาค่อนไปทางเหนือ

ส่วน midwest ก็จะเป็นถิ่นหนาวๆ เหนือๆ พวก Wisconsin, Minnesota, Illinois (ที่มีชิคาโกไง)

แล้ว Atlanta ล่ะ  จัดว่า ใต้มากกก ถามว่าแบ่งไปทำไม มันก็เหมือนเมืองไทยแบ่ง คือลักษณะการใช้ชีวิต รูปร่างหน้าตาคน สำเนียง เกษตรกรรม พืชผล อากาศ ต่างกันทั้งสิ้น

เอาเฉพาะทางใต้แล้วกัน...

อากาศ เราอากาศค่อนข้างร้อน ร้อนมากตอนหน้าร้อน ไม่หนาวมากตอนหน้าหนาว (แทบไม่มีหิมะ ยกเว้นใต้ตอนบน) ถึงจะบอกว่าไม่หนาวมาก แต่ Atlanta หน้าหนาวนี่ก็ติดลบบ้าง แตะๆ 0 แตะๆ 1 องศาเซลเซียสนะ คือหนาวโคตรสำหรับคนไทยแหละ แต่ถ้าเทียบกับฝั่งเหนือๆ ที่หิมะตกติดลบ 40 ก็เรียกว่าทางใต้เราช่างอบอุ่นแล้วแหละ

คน และไลฟ์สไตล์  มุมมองของเรา คนใต้ออกจะมีความเป็นเมืองน้อยหน่อย จินตนาการว่า ฝั่ง West มี LA/ San Fran เป็นแหล่งเมือง ฝั่ง East มีนิวยอร์ค ทีขึ้นชื่อว่าแสงสีเสียงสุดจ๊อดดด คนแต่งตัวเก่ง ไลฟ์สไตล์เก่๋ๆ ร้านอาหารชิคๆ ผู้หญิงแต่งตัวชิคๆ มีโรงแรมไฮโซ ชีวิตหรูหรา อะไรงี้

แต่มาทางใต้ไม่ค่อยมีร๊อกกกกก ขนาด Atlanta/ Houston/ Dallas ที่ว่าใหญ่เป็นไข่แดงของฝั่งใต้แล้ว Downtown ที่มีไลฟ์สไตล์ มีร้านอาหารแบบทาง San Fran/ LA/ New York ก็ยังเทียบไม่ติดเลย :(

แล้วตามสถิติ คนใต้ก็ถือว่าเป็นประชากรที่ฉุดค่าเฉลี่ย Obesity (คืออ้วนเกินมาตรฐาน) ของประเทศอเมริกาให้ new high เลยทีเดียว สรุปคือ คนใต้ อ้วน ตรูดใหญ่ โดยเฉลี่ย ไม่ว่าจะสูงต่ำดำขาว เม็กซิกัน แอฟริกัน เอเชีย มาใช้ชีวิตอยู่ใต้ๆ ถ้าไม่แน่จริง ก้นเผละ แขนเบะกันทุกคนนน

ที่แถมอีกอย่าง คือคนที่นี่ค่อนข้างแต่งงานเร็ว เร็วแบบเรียนจบ college จบมหาลัยก็แต่งงานแล้ว ขนาดเด็กๆในจ๊อบเราที่มีการศึกษาสูง ก็ยังแต่งงานเร็ว เท่าที่คุยเห็นว่าเป็นผลจากการที่เคร่งศาสนานะ เคร่งในที่นี่ก็ไม่ได้เคร่งอะไรมาก แต่แนวว่า เกรงใจผู้ใหญ่ เพราะศาสนาทางนี้ก็ค่อนข้างถือเรื่องการอยู่กินก่อนแต่ง หรือการชิงสุกก่อนห่าม (ใช่ว่าไม่ทำ)  ไม่น่าเชื่อว่าเรารู้จักเพื่อนที่แบบ virgin ในคืนแต่งงานด้วยอะ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีอยู่ในสังคมอเมริกาใช่ม๊าาาา แต่มันมีอยู่จริงคร่าาาา

กลับมาที่อาหารการกิน ที่อ้วน ก็ไม่ใช่จากอะไร ก็เพราะอาหารการกินเป็นส่วนใหญ่แหละ ด้วยความที่ฝั่งใต้ค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ทีเดียว อย่างที่รัฐ Georgia ก็จัดว่าเป็นแหล่งเกษตรกรรม มีพีช มีสตอเบอร์รี่ มีองุ่น ส้ม อะไรต่อมิอะไรกินกันตลอดปี (แนว มะละกอ กล้วย ส้ม เงาะ มังคุด เมืองไทยว่างั้น)

ใต้ลงไปอีกก็มี ส้มฟลอริด้าา ดังใช่มั้ยล่าาา น้ำส้ม อร่อยมว๊ากกกกกกกกกกกกกกก ใครมาต้องลองชิมนะ
มันหวาน มันหอม มันสดชื่นจริงๆ (ต้องเป็นแบบคั้นสดๆ ข้างทาง ตามปั๊มไรงี้นะ) รสชาติจะไม่เหมือนน้ำส้มกล่องที่ขายตามซุปเปอร์เลย ถึงมันจะเคลมกันว่ามาจาก Florida 100% ก็เหอะ

ใต้ซ้ายๆหน่อย ก็มี Alabama ที่ดังเรื่องปลูกมัน ปลูกสำลี ไรงี้ เมื่อปลูกมันได้มาก ก็ต้องรับประทานมากเป็นธรรมดา อาหารใต้เลยเต็มไปด้วย มัน ข้าวโพด แป้งข้าวโพด หรืออะไรก็ตามที่ทำจากแป้งๆๆๆๆๆ แดร๊กคาร์บกันเข้าไป ตรูด และ แขนก็ใหญ่สิคร้าาาา   ไม่พอยังต่อด้วยไก่ทอด เฟรนช์ฟรายส์ (ก็มันแปรรุปแล้วเอาไปทอด)  corn bread (ข้าวโพดแปรรูปเอาไปอบ) กินกันเข้าไป ก็ไม่ต้องสงสัยในเชปบ๊ะเลยทีเดียว

อ้ออ แถมให้ คุณป้า Paula Dean เจ้าแม่ตำรับอาหารใต้ก็มาจากทางใต้เนี่ยแหละ ดูไปน้ำลายหกไป แคลอรี่ทะลุพันต่อมื้อแน่นอน  ส่วนอาหารเม็กซฺิกันที่ฮิตๆกัน ชาวใต้เราก็ไม่ลืมแปรรูปเป็น Tex-mex (Texas Mexican) โดยเพิ่มชีส เพิ่มเนย เพิ่มข้าวเข้าไป ฟินนนนนนน

Ps แต่คนผอมๆ ก็ีมีนะ ไม่ได้ใส่ร้ายแต่อย่างใด เพียงแต่มันเป็นจุดที่สังเกตได้ง่ายมากๆเลย ว่าถ้าคนอ้วน จะไม่ได้เจ้าเนื้อเหมือนคนไทยนะ แต่มันคือเป็น โรคอ้วนเลยแหละ

http://www.msnbc.msn.com/id/20476824/ns/health-diet_and_nutrition/t/poverty-main-cause-obesity-problem-south/#.UHRRxvTz21c  ลองอ่านบทความเพิ่มเติมได้ เค้าทำนายว่า 50% ของประชากร จะเป็นโรคอ้วน ภายในปี 2015! (โรคอ้วนคือ้วนแบบรูปข้างล่างนะ ไม่ได้อ้วนแบบ ต๊ายย ฉันอ้วน)



เออ พร่ำมากไป ไม่ได้โพสต์รูปอาหารเลย ตัดเป็นตอนต่อไปละกัน


ตอนที่ 1 จากไม่เคยก็เคยซะ: อาหารเม็กซิกัน

ไหนๆ ก็เหลือเวลาอยู่ที่อเมริกาอีกไม่เกินครึ่งปีแล้ว

พอกลับเมืองไทย เรื่องราวหลายๆอย่างอาจจะกลายเป็นเพียงภาพความทรงจำ
เรารู้ว่าการเยือนอเมริกา คงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายหรอก แต่การที่จะมีโอกาสมาได้ใช้ชีวิตแบบจริงๆจังๆที่นี่คงจะไม่มีอีกแล้ว

พอลองมองย้อนดูเวลาปีกว่าๆที่ผ่านมา บางทีก็รู้สึกว่าเรื่องรอบๆตัว เวลาที่ลองสังเกตอะไรให้ถ้วนถี่ สิ่งเล็กๆ จริงๆแล้วก็พิเศษได้นะ :)

ตอนแรกนี้ ขอเริ่มด้วยของกิน ที่มาถึงมารู้จัก มาได้กินบ่อยขึ้น (จนถึงขั้นประจำ) หรือเป็นของกินที่ถ้ากลับเมืองไทยแล้วคงไม่กินหรอก!

อาหารเม็กซิกัน  
ก่อนหน้าที่จะได้มาใช้ชีวิตที่อเมริกาแบบเป็นปีขนาดนี้ ก็เคยผ่านอาหารเม็กซิกันมาบ้าง ทั้งตอนมา work and travel หรือ travel ทั่วไป ที่กรุงเทพก็มีร้านเม็กซิกันที่มีโอกาสได้ไปเหยียบย่างบ้าง แต่พอมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ก็มีโอกาสได้ลองหลายๆอย่างที่ลึกซึ่งกว่า taco สิ่งที่ถ้าย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้วคงแทบไม่รู้จักคือ

 Chicken Enchilada (เอนชิลาด้า) เป็นแป้ง tortilla ห่อด้วยไก่กับชีส ที่รู้ลึกรู้จริงคือชอบถึงขนาดทำกินเองได้! กินครั้งแรกตอนไปปาร์ตี้ที่บ้านเพื่อนคนเม็กซิกัน ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยกิน รู้จักแต่ taco bell คิดว่าอาหารเม็กซิกันมีแค่ Taco แล้วก็ข้าวราดชีส แหะๆ



Fajita (อ่านว่า ฟาฮีต้า) อาจเรียกได้ว่าเป็นกระทะร้อนสไตล์เม็กซิกันมั้ยนะ? ส่วนใหญ่จะเป็นเนื้อวัว หรือเนื้อไก่ หั่นเป็นชิ้นๆ ผัดกับพริกหยวก หอมใหญ่ แล้วก็เครื่องเทศเล็กน้อย บีบมะนาว กินกับแป้งคล้ายๆแป้งโรตี) ความอร่อยคือหอมใหญ่แบบคาราเมลที่ติดมากับกระทะเนี่ยแหละ เริ่ด!










Guacamole  กว่าจะจับทางได้ว่าจริงๆ แล้ว Guacamole มันคืออะไร และทำมาจากอะไรก็ปาเข้าไปครึ่งปี แรกๆ คิดว่า Guacamole = Avocado ซึ่งมันก็ใกล้เคียงแหละ เพราะส่วนผสมหลักคืออโวคาโด จริงๆ อยู่เมืองไทยแทบไม่ได้กินอโวคาโดเลย เพราะแพง และหาวิธีกินยาก พอมาอยู่ทีนี่ก็เริ่มเปลี่ยนพฤติกรรม ค้นพบว่า อโวคาโดกับแซลมอนซูชิ หรือกินกับปลาไหลราดข้าวนั้นอร่อยมากกก  ส่วนการกินที่ชอบที่สุดก็คือกินจิ้มกับ tortilla chips นี่แหละ เพราะฉะนั้น Guacamole ก็คืออโวคาโดแปลรูปนั่นเอง คือเอาอโวคาโดมาบด ผสมกับผงหัวหอมใหญ่ กระเทียม หอมใหญ่สด พริก Jalapeno (อ่านว่า ฮาลาปิโน) ใส่มะนาว น้ำตาลเล็กน้อย เป็นอีกเมนูที่ ใหม่สำหรับเรา ไม่เคยกินมาก่อน (เป็นไปได้ไง?)

Margarita  ก่อนมาอยู่ที่นี่ก็กิน cocktail นี้มาบ้าง เก๋ๆ ตามประสา เวลาไปโรงแรม หรือไปร้านอาหาร แต่พอมาอยู่นี่ มาการิต้ากลายเป็นเครื่องดื่มคอกเทลเบๆ ไปเลยทีเดียว แล้วก็เป็นเครื่องดื่มเบสิคมากกก สำหรับคนเม็กซิกัน หรือเวลาไปร้านอาหารเม็กซิกัน ที่พิเศษกว่าที่เคยดื่ม (มันเป็นเครื่องดื่มสีเขียวอ่อนๆ ผสมน้ำมะนาว น้ำตาล ตะกีล่า) บางที่ก็ผสมน้ำทับทิม เปลี่ยนมะนาวเป็นเลม่อนบ้าง ไม่น่าเชื่อว่ามาการิต้านี้จะมีเป็นสิบๆชนิดเลยทีเดียว



ร้านอาหารเม็กซิกันแบบบ้านๆ --- ที่อเมริกานี้ต้องยอมรับว่า hispanic เยอะจริงๆ โดยเฉพาะ Atlanta  ก็จัดได้ว่าเป็นชนกลุ่มใหญ่รองจากคน African-American เลยทีเดียว เพราะฉะนั้น ร้านอาหารก็มีตั้งแต่ถูกยันแพง แต่ก่อนก็รู็จักแค่ Taco Bell ตอนนี้ที่ได้รู้จักเพิ่มขึ้นก็


MOE'S SOUTHWEST GRILL ชื่อมันก็ดูเหมือนมาจากทาง south west แต่ดูเหมือนดังจริงๆก็จะทาง south east มากกว่านะ เป็น chain restaurant  ที่มีอยู่ในเมืองฝั่งใต้ สไตล์การทำก็คือจะเป็น open kitchen ให้เราสั่ง customize ได้ว่าจะใส่อะไรบ้าง เมนูเด็ดที่เราชอบกินมากๆ คือ chicken rice bowl ก็เป็นข้าวแข็งๆเม็ดยาวๆ สไตล์เม็กซิกัน ใส่ชีส ถั่วต้ม หอมใหญ่ เห็ดผัด ผักกาดแก้ว จานละ $6.99 เอง (ถูกนะ)












Chipotle เป็นอีก chain restaurant ที่แพงกว่า moe's นิดนึง อาหารก็ค่อนข้างสด และคุณภาพดีกว่ เมนูโปรดของเราก็เป็น rice bowl เหมือนกัน








Taco Mac เป็นอาหารสไตล์ dine-in คือไม่เหมือนกับสองร้านด้านบน ที่ไปต่อแถวสั่่งแล้วจ่ายเงินที่แคชเชียร์ แต่ที่นี่จะเป็นแนวนั่งทานมีพนักงานเสิร์ฟนั่นเอง ไม่เคยได้ยินมาก่อน และไม่เคยคิดจะลองกิน จนวันนึงที่ทีมเราสั่งอาหารกลางวัน แล้วก้มีพาร์ทเนอร์พาไปเลี้ยงตอนกลางวันบ้าง  ก็แบบอ้วนแล้วก็อร่อยดี เมนูเค้าก็มีครบทุกอย่างแบบที่อาหารเม็กซิกัน-อเมริกันพึงมี


ทำความรู้จักกับอาหารเม็กซิกันแล้ว เดี๋ยวตอนต่อไปจะพูดเรื่องอาหารฝรั่ง แล้วก็อาหารชาวใต้แบบ Southern กันบ้าง :D