เวลาผ่านไปเร็วจัง วันนี้วันที่ 1 เป็นเดือนสุดท้ายกับชีวิตที่นี่แล้วจริงๆ
เราจองตั๋วออก one-way ticket ไว้แล้ววันที่ 2 เมษา ก็เหลืออีก 31 วัน
ที่มากกว่าความใจหายคือ
ข้าวของที่จะต้องจัด แพค ขายทิ้ง
รถที่เคยซื้อมา
เงินที่ต้องแบกกลับ (คิดอยู่ว่าจะเอาเงินกลับไงฟระ ไม่ให้เสียเรท ปลอดภัย)
บัตรเครดิตที่ต้องยกเลิก
ธนาคารที่ต้องปิด
process ที่จะต้องจัดการเสมือนลาออกจากออฟฟิศ
ต้องไปขอวีซ่าญี่ปุ่นอีก
ก่อนกลับยังมิวายมีจ๊อบไปตจวสองสามวัน คิดแล้วก็แปลกดี กลับไปเมืองที่เคยไปทำเมื่อตอนที่เริ่มงานเดือนแรก เหมือนจงใจกลับไปให้ย้อนความหลังซะงั้น
จากนี้ก็คงไม่ได้ไปเที่ยวไกลๆ เพราะ ส อ ต้องจัดของๆๆๆๆๆๆ
(พูดเหมือนของเยอะ แต่ก็แอบเยอะจริงๆแหละ) ต้องสละทิ้งไปบ้าง เอาไปให้คนอื่นบ้าง สุดท้ายแล้วคงเอากลับประมาณ 10 กล่อง พยายามให้ไม่เกินนี้
