แก้วไดอะรี่ การเรียนรู้ชีวิตจาก Pantip/cafe/lumpini

วันแม่ ก็เป็นวันดีๆอีกวันหนึ่งที่ได้ใช้เวลากับครอบครัวอย่างเต็มที่

ตั้งแต่เช้าก็พาแม่ อาอี๊ อาโผ่ (ยาย) พ่อ และน้องสาว ไปทานข้าวกลางวันนอกบ้าน ถึงจะต้องเบียดเสียด แย่งกินแย่งใช้กับลูกๆคนอื่นๆ พอควร แต่บรรยากาศก็อบอวลไปด้วยครอบครัว พ่อ แม่ ลูก เห็นแล้วน่ารักดี

ส่วน blog วันนี้ก็ไม่ค่อยเกี่ยวกับวันแม่หรอก เพียงแต่อยากเขียนถึง เผื่อจะเป็นประโยชน์และเป็นการช่วยเหลือคนอื่นๆ บ้าง (เรียกว่าเป็น page บำเพ็ญประโยชน์ด้วยการพิมพ์นั่นเอง แหะๆ)

สืบเนื่องมาจากบางช่วงที่เหนื่อย และเบื่อๆกับการเก็บของ แล้วเราได้มีโอกาสเปิดเวบ pantip (www.pantip.com/cafe/lumpini) ซึ่งเป็นกระทู้เกี่ยวกับสุขภาพ และชีวิตทั่วไปที่เราชอบเข้าไปอ่าน

และที่เราเลือกอ่าน ก็มักจะอ่านแต่กระทู้แนะนำของวันๆนั้น ซึ่งมักจะมีไม่เกิน  5 กระทู้เท่านั้น

อย่างกระทู้แนะนำที่เราเปิดดูเมื่อวาน (11 สิงหาคม 2554) หนึ่งในนั้นก็มีกระทู้ที่เราเป็นแฟนคลับติดตามสม่ำเสมอ นั่นคือกระทู้ ++KAEW ไดอารี่++ (http://www.kaewdiary.com/) 

เอิ่มม ที่เห็นว่ามันเป็น link ที่อ่านแล้วสอง link เนี่ย เราหมายถึง link ที่สองที่่ไม่ใช่กระทู้ลดน้ำหนักกกกกนะะะะ  (แต่กระทู้ลดน้ำหนัก 15 โล ภายใน 15 เดือนก็เป็นกระทู้ที่ดีไม่น้อยเหมือนกัน :P )

ความเดิม

เราเริ่มรู้จัก แก้วไดอารี่ ก็จากห้องสวนลุมเนี่ยแหละ ประมาณปีที่แล้วที่เริ่มอ่านและติดตามดู

ก่อนหน้านี้ก็เคยเห็นว่ากระทู้ที่ขึ้นหัวข้อนี้มักจะเป็นกระทู้แนะนำเสมอ แต่ไม่เคยเปิดอ่านจริงจังอะไร

วันนึงคงรู้สึกเบื่อๆ หรืออะไรซักอย่างเลยเปิดอ่านดู จำได้ว่ากระทู้แรกที่เราอ่าน เป็นกระทู้ที่ "คุณแก้ว" (ผู้เขียน blog) บอกว่าฉลองครบรอบได้รับเชื้อ HIV เป็นเวลา 8 ปีแล้ว และยังอยู่กับมันเหมือนเป็นเพื่อนสนิทไปซะงั้น

ลองอ่านดูไปกระทู้นึงคิดว่าน่าสนใจดี เลยอ่านย้อนหลังเกือบทั้งหมด

ครั้งแรกที่คุณแก้วเขียนนั้นคือวันที่  18 มีนาคม 2544 ซึ่งเป็นเรื่องตั้งแต่สิบปีที่แล้วแน่ะ!!

ใครคือ "แก้ว"
คุณแก้ว เป็นคนใน blog ที่เราติดตามอ่าน (ซึ่งเราไม่เคยสนใจหรอกนะว่าจริงๆแล้วเค้าหน้าตารูปร่างเป็นยังไงบ้าง)  ก็เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชีวิตก็ดูเหมือนพวกเราทั่วไป คือเรียนจบ ต่อโท สมัครงาน
แล้ววันที่เค้าต้องตรวจร่างกายเพื่อเข้าทำงานเนี่ยแหละ ถึงได้รู้ว่า เค้า "ติดเอดส์" ซึ่งเป็นการติดเอดส์จากแฟนที่คบกันมานานพอควร โดยที่ไม่รู้ว่าแฟนไปมีอะไรกับคนอื่นโดยที่ไม่ได้ป้องกันจนได้รับเชื้อ HIV มา

ก็เป็น blog เล่าชีวิต จิปาถะทุกวัน ว่าแต่ละวันไปตรวจโรค ตรวจร่างกาย กินยาต้านภูมิ ใช้ชีวิตยังไงบ้าง
มีติดตลกเล็กน้อย ประชดชีวิตบ้างไรบ้าง บ่นๆกับตัวเองบ้าง ให้กำลังใจตัวเองบ้าง เหมือนเป็นการเล่าชีวิตทั่วไปอะนะ (มันไม่ได้เป็นแนวตลก ฮากระจายแบบแนว คุณหนูน้อยฯ นะ)

ซึ่งสำหรับเรา คุณแก้ว เป็นคนที่ต้องต่อสู้กับทั้งสภาพร่างกาย และจิตใจมากๆ และเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมากทีเดียว และการต่อสู้กับอะไรซักอย่างหนึ่งที่เรารู้ดีว่าเราไม่มีวันเอาชนะได้ เราต้องทนอยู่กับสิ่งที่เราเกลียด และคนอื่นก็รังเกียจได้เป็นเวลาสิบกว่าปีเนี่ย  She is a person! She is someone! ต้องยกนิ้วให้เลย
(อ่านไปบางทีก็เคล้าน้ำตามากเหมือนกันนะ)

ที่ชอบ blog นี้ เพราะมันไม่ใช่มีแค่การเล่าเรื่องสู้ชีวิตแล้วประสบความสำเร็จอย่างเดียว แต่มีหลายๆครั้งที่เล่าถึง downturn ในชีวิต ว่ามันหดหู่ และเศร้า หงุดหงิด กังวล เบื่อหน่าย แต่เค้าก็ยังยอมรับ รับรู้ และเข้าใจตัวเอเอง ต่อสู้จนผ่านพ้นไปได้

ที่ประทับใจ ถึงแม้ว่ามันไม่ได้ใกล้กับชีวิตจริงของเราแต่อย่างใด คือเราไม่ได้มีเพื่อนเป็น HIV ไม่ได้มีคนรอบตัวที่ผูกพันเป็น และไม่ได้อยู่คลุกคลีกับคนที่ติดเชื้อ (as far as I know เท่าที่รู้อะนะ) แต่ blog นี้ทำให้เราได้เปิดกว้าง เรียนรู้ชีวิตของคนอีกหลายๆคนในสังคม ว่าเค้าเป็นอย่างไร ในแต่ละวันทำอะไร คิดยังไงบ้าง

Inspiration ถ้าถามว่าเป็น blog ที่ให้แรงบันดาลใจมั้ย?
สำหรับเรา คงไม่ได้ถึงขั้นว่าอ่านแล้วทำให้ชีวิตต้องสู้ขึ้นมามากอะไรขนาดนั้นนะ เพราะจะว่าไป ชีวิตเราก็ยังเข้าข่ายที่ราบเรียบ สงบ และมีความสุขตามอัตภาพพอควรอยู่แล้ว

สิ่งที่ก่อเกิดจากการอ่าน blog นี้คือ...

ในแว่บหนึ่ง... หลังจากอ่านกระทู้ล่าสุด เราก็วิ่งไปเก็บตุ๊กตา และหนังสือการ์ตูนประมาณ 30 เล่ม และสมุดสติ๊กเกอร์ที่สะสมไว้ ยัดเข้าลงกล่อง double A แล้วเตรียมแพคส่งไป "บ้านแกร์ด้า" ในทันที (บ้านแกร์ด้า คือบ้านสำหรับดูแลเด็กๆที่ได้รับเชื้อ HIV จากแม่ ซึ่งคุณแก้ว ผู้เขียน blog ไปเป็นอาสาสมัครที่นั่น)

ในแว่บหนึ่ง... ก็รู้สึกว่า ของที่เราเคยหวงแหน อยากเก็บไว้ไปจนตาย อย่างพวกของสะสม ตุ๊กตาใหม่ๆ หรือการ์ตูนคอเลคชั่นที่เคยรักมากมายตอนมัธยม มันไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเราอีกแล้ว ถ้าการให้ของเรามันทำให้เด็กๆเหล่านี้ ได้มีความสุข ได้อ่านการ์ตูนสนุกๆ แบบที่เราเคยมีบ้าง

ผลิตผลของการอ่านเวบ ก็เลยออกมาเป็นรูปเป็นร่างหนึ่งกล่องตามภาพด้านล่างนี้

ถ้าใครสนใจอ่าน และติดตามเรื่องราวของ blogger นักสู้คนนี้ ก็ลองแวะเยี่ยมชมได้ที่ http://www.kaewdiary.com/

ส่วนข้อมูลของบ้านแกร์ด้า ก็ http://www.baangerda.org/

และสำหรับใครที่มีของอยากบริจาค ทางบ้านแกร์ด้า และเวบ "แก้วไดอะรี่" ก็รับบริจาคเรื่อยๆ

รู้สึกว่าที่ คุณแก้ว อยากได้ คือ พวกหนังสือการ์ตูน นิยายวัยรุ่น วรรณกรรมเยาวชน หนังสืออ่านเล่นที่เด็กๆสนใจ  สติ็กเกอร์ หรือรูปลอกเพื่อให้เด็กๆอนุบาล และแบบคัดลายมือ กขค

ส่วนของอื่นๆที่สามารถบริจาคให้บ้านแกร์ด้าได้ก็พวกของกิน ของใช้ทั่วไป (มีเด็กเล็กๆ ถึงวัยรุ่น ช ญ ปนกัน)

ส่งไปที่ เว็บแก้วไดอารี่ ตู้ ป.ณ 147 ปณจ.หลักสี่ กรุงเทพ 10210

ตามกำลังศรัทธาจ้าา