ณ จุดนี้อยากได้วุ้นแปลภาษา ของพี่โดเป็นที่สุด (T__T)

เปิดมาไม่ต้องตกใจว่ารูปนี้คือก้อนอะไร
ถ้าใครเคยอ่าน หรือดูการ์ตูนโดเรมอนก็คงจะพอร้องอ๋อได้บ้าง
มันคือ "วุ้นแปลภาษา" นั่นเอง!!!

ทำไมถึงนึกถึงสิ่งนี้ขึ้นมา?
เพราะว่าลองคิดๆดูแล้ว ทำงานที่อเมริกามาเกือบหกเดือน สิ่งที่ยังขาดและไม่ไหวจริงๆเลยก็คือ "ภาษาอังกฤษ" เนี่ยแหละ

ถามว่าดักดาน หรือแย่มากๆ อะไรขนาดนั้นมั้ย ก็ต้องบอกว่า ไม่ได้แย่แบบนั้น ณ จุดนี้ก็สามารถฟอร์มประโยคที่ถูกต้องตาม grammar ซะส่วนใหญ่ (ถ้าเตรียมตัวมา) และมีฐานคำศัพท์ที่มากพอที่จะดูหนัง ดูรายการทีวี ได้รู้เรื่องเกือบหมดแล้ว

พอจะคุยกับฝรั่งรู้เรื่อง สื่อสารประจำวันได้ 95% (หมายถึงเมาท์เรื่องทั่วไป คุยเรื่องชีวิตประจำวันเรื่องหนัง เรื่องอาหาร เรื่องไปเที่ยว) แต่ยังไม่อัพเลเวลถึงขั้นคุยเรื่องกฎหมาย การเมือง (แบบลึกซึ้ง) หรือการแสดงความเห็น บรรยายภาพอย่างถึงรากเหง้า

ถ้าจะให้เปรียบเทียบ เหมือนกับเวลาที่เราไปเที่ยวแล้วรู้สึกว่า มันสวย

ถ้าเป็นฝรั่งที่เรียนภาษาไทย ก็คงพูดได้แค่ว่า "ที่นี่สวยมาก ฉันชอบมาก ดีที่สุด"

แต่ถ้าเจ้าของภาษา ซึ่งในที่นี่คือเราเป็นคนไทย เราจะสามารถบรรยายได้มาก ว่า สิ่งที่เห็นนั้นมันงดงามหยาดเยิ้ม แทบหยุดหายใจ ไหลลึกเข้าไปในภวังค์ เหมือนอยู่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์.... ประมาณเนี้ย

คำว่า สวย จริงๆ ภาษาไทยเราก็มีภาษา หรือคำศัพท์ที่สามารถสื่อออกมาได้เยอะกว่า ซึ่งเป็นสิ่งที่ถ้าไม่ใช่เจ้าของภาษาก็คงไม่เข้า

 พวกนี้มัน require vocab level ประมาณหนึ่ง ถ้าไม่รู้ศัพท์เฉพาะทาง หรือ adjective ที่บรรยายได้ตรงจุด การสื่อสารความหมายก็จะไม่ตรงประเด็นแบบที่ใจมันอยากสื่อนัก  ซึ่ง ณ จุดนี้เป็นเรื่องน่าหงุดหงิดมาก :(

ทีนี้ปัญหาตอนนี้คืออะไร ก็คือทุกครั้งเวลาที่ต้องคุย หรือถามปัญหาลูกค้าเนี่ยแหละ เวลาที่ต้องพูดประโยคยาวมากๆ คุยกันเป็นสิบห้ายี่สิบนาทีขึ้นไป เถียงกันเรื่อง Accounting practice, Audit finding
เราก็มีความสามารถพิเศษที่พี่ม่อนไม่มี คือ สามารถทำให้เค้าทั้งรู้เรื่อง และงงไปได้พร้อมๆ กัน -_-"  แบบว่าพูดไปซะยาวววว ลูกค้าถามกลับมา ว่า ฮึ I am sorry I do not understand what you mean (ในใจเค้าคงแบบ มรึงพูดภาษาอังกฤษอยู่รึเปล่าเนี่ย)

หรือเวลาเถียงประเด็นกับคนในจ๊อบ ก็ไม่รู้จะเอาอะไรมาเถียง คือ รู้ว่ามันเป็นยังไง แต่เอามาเถียงไม่ทัน (โว้ยยย)

ณ บางมุม มองไปหาเด็กน้อย Junior ที่นั่งข้างๆ และเป็นเจ้าของภาษา ถึงความรู้ปสกจะมีไม่มาก แต่หน้าตาท่าทางเวลามันพูดออกมานี่แบบ ดู Professional เว้ยเฮ้ย ถึงจะรู้ว่าเค้าเป็นเจ้าของภาษา ก็พูดได้เก่ง ด่าได้เจ็บเท่ากับเวลาเราพูดภาษาไทย แต่ก็นะ ตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้านเกิดตัวเองนินา ก็ต้องก้มหน้าก้มตาต่อสู้ไป >_<

แต่ขอบอกว่า เวลาทำงานอะ รู้เรื่องนะ แต่ทำงานรู้เรื่องขนาดไหน พูดออกไปไม่รู้เรื่องมันก็ดูเหมือนไม่รู้เรื่องอยู่ดีอะแหละ (T____T) เวลาที่เหลืออยู่จะกู้กลับมาทำหน้าตาชื่อเสียงให้บ้านเกิดตัวเองได้มั้ยเนี่ย