อุปสรรคมันเยอะดี อย่างงี้ไม่มีเบื่อ -_-"

หายไปสองสามวัน วันนี้กลับมาประจำการที่ Atlanta Head Office แล้ว

ตอนนี้ระดับกระเทียมลีบ พัฒนาขึ้นเล็กน้อยประมาณ 0.5
เพิ่มจากวันอังคารที่อยู่ระดับ 6 เป็น 6.5 ^_^"

วันอังคาร ถึง พฤหัสที่ผ่านมา แทบไม่ได้ทำอะไรเลย ส่วนหนึ่่งเป็นเพราะทางลูกค้ายังเตรียมเอกสารให้ไม่เรียบร้อย แต่อีกส่วนหนึ่ง (ส่วนใหญ่รึเปล่านะ) คือเค้ายังไม่รู้จะให้เราทำอะไร เพราะไม่รู้ว่าเราจะทำอะไรได้ขนาดไหน

วันหลังๆก็รู้สึกดีขึ้นมานิดนึง คนในทีมก็พูดคุยเป็นปกติมากขึ้น ไม่ค่อยทำเหมือนเราเป็น Alien

ระหว่างวันก็ว่างๆ ทำ online training บ้าง ส่วนใหญ่ก็คุยกับเพื่อนร่วมโปรแกรมที่เจอกันที่ New Jersey ว่าแต่ละคนรู้สึกยังไงกันบ้าง

ส่วนใหญ่ก็รู้สึกไม่ต่างกันแฮะ พวกเรามาจากสังคมเอเชีย (จีน ญี่ปุ่น ฮ่องกง สิงคโปร์) เคยชินกับการ "ให้" และ "ความใส่ใจ"

ถ้ามีคนแปลกหน้ามาใหม่ เราจะเข้าไปให้การต้อนรับขับสู้ พาไปกินข้าว ชวนคุย ถามนู่นนี่ ไม่ให้รู้สึกเหงา

แต่ที่นี่ สังคมอเมริกันนั้นต่างออกไป (จะว่าอย่างสิ้นเชิงก็ได้) เค้าจะไม่ได้ให้ความสนใจในความแตกต่างของเรากับเค้ามากมายนัก

ตอนกลางวันเค้าก็ชวนไปกินข้าว แต่ถ้าเราไม่กิน เค้าก็ไม่แม้แต่จะถามว่าทำไม (ถ้าเป็นคนไทยจะต้องแบบ เป็นอะไรป่าววว จะเอาอะไรมั้ย ให้ซื้ออะไรมารึเปล่า ใช่มะ?)

ตอนเย็นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ที่นี่ดีอย่าง คือแม้แต่ Junior ถ้างานเสร็จก็เก็บกระเป๋ากลับบ้านเองเลย ไม่ต้องรอกลับด้วยกันทั้งทีม ชอบมากค่าาาาา

ถ้ามองว่าดี ก็คือเค้าคิดว่าเราก็เป็นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งที่เหมือนคนอื่น ที่ต้องใช้เวลาในการทำความรู้จัก สนิทสนม  ซึ่งเราเองก็เชื่อว่ามันจะดีขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไป

เพราะฉะนั้น ช่วงอาทิตย์แรกที่ ไม่มีเพื่อน และ ว่างงาน!! มันเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนที่มาทำงานที่นี่ต้องก้าวผ่านไปให้ได้สินะ

ที่ทำให้รู้สึกดีขึ้นอีกอย่างคือ เมื่อวานมี manager มาเยี่ยมที่ออฟฟิศ เค้าเป็นคนแรกในบรรดาเพื่อนร่วมงานทุกคน ที่ถามเราว่า "เรามาจากกรุงเทพใช่มั้ย ทำนานเท่าไหร่ เช่าบ้านที่ไหน"  เป็นคำถามแบบที่คุ้นเคยให้บรรยากาศเหมือนอยู่ออฟฟิศที่เมืองไทยอีกครั้ง

แต่คำเฉลยเบื้องหลังคือ manager คนนี้เป็นคนอินเดีย ที่ย้ายมาเรียนที่อเมริกาเมื่อ 11 ปีที่แล้ว

ไม่บอกก็รู้ว่า เค้ายังมี attitude ที่ฟอร์มแบบคนเอเชียอยู่เต็มๆ (ถึงการทำงานจะกลายเป็นสไตล์อเมริกันไปแล้วก็เถอะ)

รู้สึกดีขึ้น ไม่ใช่เพราะเค้าถามไถ่อะไรหรอกนะ แต่เพราะเริ่มยอมรับได้มากขึ้นจริงๆ แล้วมากกว่า

ก็รู้และเข้าใจมาตลอด เวลาเทรนใน cross cultural training เค้าก็เตือนเสมอแหละ ว่าช่วงแรกๆ ของการทำงาน ถ้ารู้สึกโดดเดี่ยว "อย่าคิดว่าเพราะเค้าเกลียด หรือไม่ชอบเรา" ให้คิดว่าเพราะเราเป็น "คนที่มาใหม่" ที่ยังแปลกหน้าเท่านั้นเอง

ก็รู้และเข้าใจ แต่บางทีวันแรกๆ ที่ต้องเจอสภาพแบบนี้ก็แอบซึมเศร้าเหมือนกันล่ะนะ เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้จริงๆ ก็คนเรามีความรู้สึก และเคยมีเพื่อนๆ พี่ๆ คุยกันจุ๊งจิ๊งทั้งวัน (นี่หว่า)

Skinny มีแอบมาใจดีก่อนกลับบ้านด้วยล่ะ บอกว่าถ้ามีอะไรก็ถามได้นะ เค้าจะไปจ๊อบอื่นสองอาทิตย์ ถ้าเราสงสัยอะไรก็เมล หรือโทรหาได้ :-) ก็เป็นสิ่งที่ทำให้ยิ้มได้เล็กๆ

แต่งานการก็ยังไก่กาเหมือนเคย  วันนี้ช่วย senior print เอกสารแล้วเดินเอาไปส่งให้อีกคน  นี่คืองานที่เราต้องทำเหรอฟระ ผู้ใหญ่ที่ออฟฟิศรู้คงขำอะ ส่งเรามาเรียนรู้ ให้เป็นผู้นำ นู่นนี่ แต่งานที่ได้นี่ยิ่งกว่า junior อีกอะ =_=

เอาวะ คงเพราะอาทิตย์แรกๆ ล่ะ ถ้าผ่านไปซักพัก พิสูจน์ตัวเองได้ คงมีงานไหลเข้าบ้าง

ส่วนความคืบหน้าเรื่องย้ายบ้าน มัน sad มากกก อพาร์ทเมนต์โทรมาบอกว่ายังให้ย้ายเข้าเสาร์นี้ไม่ได้ เพราะว่าคนทำความสะอาดพรมเบี้ยวงาน เลยเสร็จช้ากว่ากำหนด

เราต้อง check out เสาร์นี้แล้ว เพราะครบ 2 อาทิตย์พอดี ก็เลยต้องเมลไปขอ approval ให้เราเลื่อนเวลา check out ออกไปอีกสองคืน รู้สึกงืดที่สุดในโลก

แรกๆ กะว่าเสาร์อาทิตย์นี้ คงได้ประกอบเฟอร์ แต่งบ้าน และ unpack ข้าวของซะที แต่ก็มีอันเป็นไป

รถก็ยังหาที่ถูกใจ และถูกราคาไม่ได้

แต่ละวันเกิดเรื่องราวที่ต้องจัดการด้วยตัวเองเยอะมากจริงๆ ไม่ว่าจะ
- หา renter insurance (ต้องโทรไปขอ quote ราคาค่าประกันอพาร์ทเมนต์)
- ติดต่อ Georgia power ให้มาต่อไฟเข้าห้อง
- จองโรงแรมที่จะไปจ๊อบ (จองเอง)
- เติมน้ำมัน ขับรถไปกลับ 4 ชั่วโมง
- แบกของ ย้ายบ้าน ประกอบเฟอร์
- ซื้อรถ หาบ้าน หาที่จอดรถถูกๆ
- ทำบัตรเครดิต โทรไป activate
- แก้ปัญหาคอม

มันเยอะอะะะะ  มันสนุก มันหวาดเสียว ตื่นเต้น (ที่ต้องคุยโทรศัพท์ภาษาอังกฤษ) หวาดกลัว บ้างบางเวลา  แต่พอเราผ่านมันไปได้ ก็กลับไปประโยค Classic

"แล้วเราจะภูมิใจ ยิ้มให้มัน เมื่อมองกลับมาว่า สิ่งที่ทำลงไปมันแสนจะง่ายนิดเดียว"

อย่างน้อยก็พิสูจน์ว่าเราทำได้ (เหมือนที่คนอื่นเค้าก็ทำได้อะนะ)
และที่สำคัญเพื่อส่งเสริม brand image ของเรา

นอกจากทำได้แล้ว ยังต้องทำได้ถูกกว่า ประหยัดกว่า คนทั่วไปด้วยเหอะ :p